Nieuwe mensen ontmoeten...

Yumi een meisje van net 20 jaar liep door het park, de zon scheen en iedereen zag er vrolijk uit. De wind blies in haar gezicht waardoor haar paarse lokken begonnen te wapperen in de wind. Hier en daar zatten een paar stelletjes gezellig naast elkaar, een ouder echtpaar voerde de duiven, een familie was gezamelijk aan het eten op een kleedje, het was een prachtige dag. De vogels floten vrolijk en vlogen wat heen en weer, Yumi had haar blik op de lucht gericht, er was bijna geen wolkje aan de lucht. Yumi keek weer naar voren en keek omzich heen, toen ze een leeg bankje zag ging ze daar zitten en keek ze rond, nadat ze haar rokje had glad gestreken. Ze pakte even later wat eten uit haar tas en begon langszaam van haar appel te eten terwijl ze rond keek, zou ze vandaag nog iemand ontmoeten.... Yumi zuchtte en gooide haar appel in de prullenbak, ze hoorde een jongetje goal roepen en yumi grinnikte even. ze kruiste haar benen en deed haar handen achter haar hoofd en leunde wat achterover, ze zag een menselijke schaduw aan komen, wie zou het zijn? dacht Yumi nieuwgierig.

Yuri liep met kalme passen door het park. Het was warm. Voor hem erg warm. Hij had een flesje met water vast en dronk er af en toe uit. Rustig liep hij met een kalme pas over de zandpaden in het grasveld. Hij glimlachte. Schaduw was zijn favoriete plek op deze dagen. Yuri zijn ogen gingen door het park. Het was rustig. Een aantal stelletjes zaten gezellig tegen elkaar aan. Yuri glimlachte. Hij zelf had geen vriendin meer. Dit lag voor hem in het verleden. Rustig liep hij verder. De oudere mensen die de duiven voerde keken Yuri aan en met een vriendelijke glimlach knikte Yuri hen gedag. Op een gegeven moment liep Yuri achter het bankje waar Yumi op zat. Op dat zelfde moment schoot er een voetbal voorbij en werd hij haast omver gelopen door een jongentje van ongeveer 15 jaar. Yuri wist zich op te vangen aan de bank. Hij stond op en keek naar de jongen met een vriendelijke blik. Sorry meneer... kwam er beschamend uit de mond van de jongen. "Geeft niet..." zei hij. "Voetballen kan nou eenmaal ruig zijn..." zei hij kalm en knikte even. De jongen glimlachte en rende met de bal verder. Yuri keek toen naar het meisje dat op de bank zat. Rustig bleef hij even staan. "Ik hoop dat ik je niet tot last was..." zei hij vriendelijk en glimlachte.

Yumi hoorde het geruis van een voetbal en de voetstappen van een jongetje, iemand hield zich vast aan de bank om zijn val te breken. Yumi ging recht zitten en keek toe, 'Sorry meneer' zei het jongetje, Yumi glimlachtte even toen de jongen zei dat hij het niet erg vond, ze hoorde de snelle voetstappen van de jongen weg vagen. De jongen bleef rustig staan en bekeek haar even, "Ik hoop dat ik je niet tot last was..." zei hij met een glimlach. Yumi keek de jongen recht aan en schudde haar hoofd, 'Nee hoor, je valt me niet lastig hoor' zei ze even vriendelijk. Yumi ging schuin op het bankje zitten zodat ze de jongen aan kon kijken, 'Er zijn wel ergere dingen...' ze glimlachtte en knipoogde even. Ze keek op de zon brandden fel. Ze keek de jongen weer aan, 'Het is warm vandaag, vind je niet?' zei ze vriendelijk, 'oww ik zal me even voorstellen, Yumi amor' ze stak haar hand uit, ergens leek ze de jongen te herkennen maar ze wist niet waar van. Ze klopte op het bankje naast haar als een gebaar dat hij daar kon zitten.

Yuri keek met een kalme blik naar Yumi. Hij glimlachte vriendelijk. "Ik ben blij dat ik je niet lastig viel aangezien ik niet graag mensen lastig val." zei hij kalm. Rustig hoorde hij haar woorden en knikte. "Die zijn er altijd..." zei hij kalm. Hij hoorde haar woorden en glimlachte. "Het is inderdaad warm..." zei hij kalm. "Yuri...is de naam..." zei hij kalm en glimlachte. Ineens merkte hij dat ze op het bankje klopte en knikte even. Hij ging op het bankje naast haar zitten en keek haar kort aan. Hij herkende haar ergens van. Even dacht hij na. Het schoot hem te binnen. "Werk jij niet op het R.C.R.O?" vroeg hij op een zachtere toon dan normaal. Je weet maar nooit wie er allemaal meeluisterde en het op mensen van het R.C.R.O hebben gemumt. Rustig keek hij naar Yumi en glimlachte vriendelijk.

'Yuri...uhmm komt me ergens bekend voor' ze legde haar vinger op haar onderlip, dat deed ze meestal als ze nadacht, Yuri kwam naast haar zitten en keek haar aan, ze vond yuri erg vriendelijk, maar ze kon er niet op komen waar ze hem van herkende, Yumi rommelde wat in haar tas en nam een slokje water uit haar waterflesje die ze daarna weer in haar tas deed. "Werk jij niet op het R.C.R.O?" vroeg hij zachtjes. Yumi spuugde haast haar water uit en begon te hoesten omdat ze het in een keer een grote slok had gedronken. Yumi keek Yuri aan, daar herkende ze hem van, ze knikte langszaam, 'Ja... alleen ik pak geen mensen op laat zo maar zeggen' zei ze even zachtjes, ze legde haar handen op haar knieeén en keek naar de grond, daarna keek ze hem weer aan, 'Wat doet zo'n leuke jongen als jij daar eigelijk...' vroeg ze nog zachter maar net hoorbaar, 'Ik bedoel, ik ben een of ander spionnetje met verschillende bijbaantjes die ze in de gaten houd...' ze beet op haar onderlip en keek opnieuw naar de grond, ze was echt een flapuit.

Yuri keek naar het uitzicht en glimlachte. Hij merkte dat ze wat dronk en kreeg zelf ook de neiging om te drinken. Hij nam een slok en probeerde licht zijn lach in te houden op het moment dat ze het water weer uitspuugde. Hij glimlachte en dronk wat water. "Ach, het werk wat je doet is ook niet bepaald makkelijk.." zei hij kalm en keek haar kort aan. "Vertel niet alles aan iedereen in het openbaar, niet de slimste zet die je kan zetten..." zei hij kalm en keek haar aan. Hij knikte dat het goed was aangezien de mensen verder op waren en haar niet zouden horen. "Een leuke jongen?" zei hij kalm en glimlachte. "Werken..." zei hij. Hij was momenteel niet van plan om te vertellen van zijn tweede kant. "Vooral geld verdienen. Verder eigenlijk niet veel bijzonders..." zei hij kalm. Het enige wat hij deed was de gangen schoon maken, lampen vervangen en andere klusjes. Zijn blik ging naar Yumi en glimlachte.

Yumi zag dat hij zijn lach probeerde in te houden en yumi gaf een vriendelijk licht stompje op zijn boven arm en grinnikte, ze hoorde zijn woorden aan, 'Nee niet bepaald aangezien je moet werken en opletten tegelijke tijd...maarja zolang je maar wild kom je er wel' ze glimlachtte naar yuri, ze vond hem aardig... een goede jongen.. ze kende niet veel mensen de goede mensen die ze kende waren dood of ze zag ze haast nooit, niet dat yumi dat erg vond. Yumi knikte toen hij verder sprak, ze schaamde zich een beetje, 'Ja.. ik weet dat ik het niet mag vertellen maar ik ben niet echt goed met me mond houden als ik niet werk en zeker niet tegen aardige mensen' zei ze met een knipoog. ze hoorde verder aan wat hij te zeggen had, 'Je bent een leuke jongen om te zien hoor' zei yumi eerlijk. 'en werken voor je brood is goed toch? Tenminste ik vind van wel' Ze keek Yuri diep in de ogen aan waarna ze nog een slok van haar water nam. Yumi glimlachtte even naar yuri, 'Wat vind jij het mooiste van aarde?' vroeg ze uiteindelijk.

Yuri keek naar Yumi en glimlachte. Het stompje deed geen zeer maar alsof het pijn deed wreef hij er over. Hij glimlachte. "Inderdaad..." zei hij kalm. "Bij mij is je geheim veilig..." stelde hij haar gerust. De knipoog deed hem grinniken. Haar volgende woorden deden hem even wegkijken. "Ach, dat valt reuze mee..." zei hij vriendelijk en keek even naar de grote boom in het midden van het park. "Ja zo denk ik er ook over..." zei hij kalm. "Het mooiste van de aarde? Reptielen..." zei hij kalm. Het waren mooie beesten. "Maar niet iedereen is er even dol op..." zei hij kalm. "Oh, mag ik je wat vragen? Heb jij ooit gehoord van de Silent Tarantula?" vroeg hij en glimlachte.

Yumi grinnikte toen hij over zijn arm wreef, 'Ahww deed het pijn' zei ze poeslief en grijnsde kort. hij stelde haar gerust met zijn woorden, 'Dat hoop ik dan maar' zei ze kalmpjes en glimlachtte even. Ze streek haar paarse lokken uit haar gezicht. Ze zag een steltje langs hun lopen, hand in hand, yumi volgde ze met haar ogen en zag ze af en toe elkaar zoenen. Yumi glimlachtte waarbij ze haar spierwitte tanden een beetje ontblootte, de mensen zo vredig samen zien deed haar goed. ze keek hem aan, 'Nou dat valt niet mee, er zullen veel vrouwelijke mensen op je vallen' ze keek hem niet aan en keek een beetje naar voren, 'zoals die 2 bij die bankjes verder op die 2 meisjes... schat ze zo'n 17 jaar oud' Yumi had een goed zicht en nam altijd alles in zich op, 'Ik wil wedde dat als je weg loopt dat ze achter je aankomen' zei ze met een grijns. Yumi had het bijna nooit fout met deze dingen daarom werkte ze ook als een soort spionnetje. Yumi keek Yuri aan en glimlachtte, 'Reptielen...uhmm nooit veel gezien eigelijk... Ik vind de liefde en de vriendelijkheid van mensen het mooiste wat er is en daarnaast uhmm ik denk vogels... ze zijn altijd zo vrij en kunnen doen en laten wat ze willen...' 'Tuurlijk.. stel maar' 'Silent Tarantula...uhmm' ze legde haar vinger weer op haar onderlip en dacht na, 'ik denk dat ik er wel eens over gehoord heb bij mijn werk...Uhmm dat is toch zo'n iemand die andere oppakt of was dat iemand anders...' 'maar hoe vvraag je dat' Yumi ging weer schuin zitten en zetten haar handen op de bank en leunde een beetje naar voren naar yuri toe, en hield haar hoofd schuin terwijl ze hem vragend aan keek. Sommige zouden denken dat ze hem probeerde te verleiden maar dat was ze niet van plan...Tenminste.... Nu niet...

Yuri keek haar aan en glimlachte. Hij hoorde haar woorden en zijn blik ging automatisch naar de twee meisjes op de bankje verderop. Nu hij naar hen keek keken ze gauw naar elkaar en deden ze alsof ze aan het praten waren. Yuri glimlachte. "Zal ik het uitproberen?" vroeg hij kalm en grinnikte kort. "Dat is inderdaad ook erg mooi..." zei hij kalm. Yuri keek haar aan en glimlachte. Hij wist dat ze er ooit van gehoord moest hebben. "Waarom ik het vraag?" zei Yuri herhalend. "Aangezien ik die persoon ken. Erg goed zelfs." zei hij zachter. Hij keek even naar de meisjes die ineens van het bankje weggelopen waren en een bankje dichterbij waren gaan zitten. Hij glimlachte licht. Zijn blik ging weer naar Yumi. "Ik zie hem niet als een crimineel. Ookal verwond hij mensen. Het blijft voor het goede doel. Ik heb namelijk gehoord dat hij haast nooit door killers wordt ingehuurd.." zei Yuri kalm. Hij wist misschien veel van die persoon. Misschien iets opvallend veel. Hij was het immers zelf.

Yumi grinnikte, 'Moet je doen... kijken wat ze doen... alleen ik denk dan wel dat je niet van ze af komt' Yumi lachtte liefjes. Ze wist veel van mensen en vooral van vrouwelijke meisjes zoals die 2 meisjes naast hun, afentoe keken ze naar hun 2 en soms fluisterde ze wat, ze hoorde ook dat ze over haar aan het praten waren. Yumi spitste haar oren, 'Waarom ging die bij die tuthola zitten, wij zijn toch veel knapper' zei de ene arogant tegen de andere, Yumi oogrolde, 'Wauw die meisjes zijn ook echt heel aardig' merkte ze sarcatisch op. "Aangezien ik die persoon ken. Erg goed zelfs." ze hoorde aan wat hij nog meer te vertellen had, ze vond het verdacht... een beetje te verdacht... Yumi grinnikte even, 'Laat me raden... uhmm jij bent Silent Tarantula... het is niet erg hoor als dat zo is' 'bij mij is je geheim veilig' ze legde haar hand op haar hart en vervolgens op die van hem, ze haalde hem er ook weer snel vanaf en keek even weg, mischien was ze nu iets te klef aan het doen. Ze beet op haar onderlip en kreeg een lichte kleur op haar wangen, Yuri zou haar vast raar vinden. Ze zuchtte even, opnieuw nam ze een slokje water. ze hoestte even en hield haar flesje water voor yuri, 'Ook wat?' vroeg ze vriendelijk. Ze keek naar het bankje naast hun, de meisjes keken haar jaloers aan en Yumi moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten.

Yuri keek naar Yumi en glimlachte. "Ik ga het niet proberen..." zei hij glimlachend. Hij keek af en toe opzij en glimlachte. Tuthola? Dat kon hij er immers uit ophalen. Nou hij vond Yumi om eerlijk te zijn lang niet zo'n tuthola. "Hmmm. Je bent een goede..." zei hij kalm. "Inderdaad dat ben ik..." zei hij glimlachend. Ineens merkte hij dat ze haar hand op zijn hart legde. Die ineens wat sneller klopte. Hij grinnikte. Zijn ogen gingen naar haar. "Geeft niet, je hoeft je niet te schamen. Het was geen ramp..." zei hij glimlachend. Het was duidelijk dat hij niet precies wist hoe hij er op moest reageren. "Ik heb mijn eigen flesje..." zei hij kalm en haalde de zijne naast hem tevoorschijn. Even ging zijn blik ging even naar de meiden. "Verontschuldig me even..." zei hij kalm. Hij grijnsde licht. Hij wist wel hoe hij de meiden kon kwijt raken. Hij ging precies tussen hun in zitten. Hij praatte wat. Ineens haalde hij een foto uit zijn zak. De verliefde blikken van de meisjes verdwenen en keken met een lichte lelijke blik naar de foto. Yuri grijnsde lichtjes. De meisjes zwegen en Yuri stond weer op terwijl hij de foto wegstopte. Hij liep weer naar Yumi. Hij ging naast haar zitten. De meisjes praatte wat met elkaar maar keken niet meer naar Yuri.

Yumi grinnikte even, 'He.. het is me baan' zei ze met een knipoog, 'goed opletten en er achter komen wie wie is' zei ze met een glimlach. "Geeft niet, je hoeft je niet te schamen. Het was geen ramp..." Yumi keek hem met een schuin hoofd aan, ze glimlachtte even met haar ogen dicht. ze was blij om te horen dat hij het niet erg vond. Hij pakte zijn eigen flesje en yumi knikte en nam nog een slok. Ze rommelde wat in haar tas en haalde er een appel uit en nam een hap. Ze was niet verslaafd aan appels maar door de appels had ze geen dwang aan suiker... "Verontschuldig me even..." Hij stond op en ging tussen de meisjes zitten, hij haalde een foto eruit en de meisjes hadden opeens geen aandacht meer voor hem, Yumi keek hoe hij terug kwam lopen en ging weer naast haar zitten, 'Wat was dat voor foto?' vroeg ze nieuwgierig. Ze keek hem vriendelijk aan en zetten haar handen neer op de bank. met haar vingertop kwam ze tegen zijn hand aan en yumi beet even op haar onderlip, ze bood snel haar excuses aan en zetten haar hand als nog neer maar uit de buurt van de zijne. Ze wierp een blik naar de meisjes die geen aandacht meer aan hun gaven, hoe had hij dat voor elkaar gekregen. Yumi keek hem vragend aan terwijl ze af en toe nog een hap van haar appel nam.

Yuri keek glimlachend naar Yumi en hoorde haar woorden. Opnieuw een knipoog. Hij keek naar haar en hoorde haar vraag. Een grijns sierde zijn mond. "Een lulverhaal met een foto en ze houden wel op..." zei hij kalm. Hij pakte de foto er bij. Er stond een vogelspin op. "Ik heb gezegd dat ik 10 van deze beestjes verzorg..." zei hij kalm. "Maar in feite heb ik er geen een..." zei hij kalm. Zijn ogen gingen naar de meisjes die nu wat met hun mobiel aan het kloeien waren. Yuri keek weer naar Yumi die haar vingertoppen tegen zijn hand aan kwam. Hij legde zijn hand op haar been. "Het maakt niet uit..." zei hij kalm en trok zijn hand weer terug.

Yumi grinnikte, 'Slim... meestal als jongens zo iets doen gebruiken ze een foto van een jongen en zeggen ze dat ze gay zijn' zei ayano met een verleidelijke grijns. Ze grinnikte even. Ze pakte de foto heel even vast en trok een vies gezicht, 'Die beesten zijn echt vreselijk, één van me bazen heeft zo'n ding, nou heeft, eigelijk had, hij heeft hem perongeluk vertrapt' zei ze grijnzend, Ze keek even naar de meisjes, ze waren wat aan het kloeien met hun mobieltjes, ze waren wat muziek nummers aan het door geven, yumi zuchtte, meisjes... bijna allemaal het zelfde... ze voelde iets op haar been en yumi keek er naar, ze kreeg een kleur op haar wangen en schudde heftig haar hoofd, meestal als ze dat deed was de kleur op haar wangen weg maar nu niet al was het wel wat minder geworden, yumi's haar zat nu echt wilderig, het hing voor haar gezicht, langszaam streek ze het achter haar oren uit haar gezicht en keek yuri weer aan, ze wist niets te zeggen, terwijl ze hem aan keek, maakte haar maag een sprongetje. Yumi nam nog een hap van haar appel en gooide hem daarna in een prullenbak die voor hun stond, het was meer een mand, yumi kon goed mikken want hij viel er perfect in, daarna keek ze naar yuri, haar ogen begonnen te twinkelen. ze beet zachtjes op haar onderlip en keek naar de grond waar ze met haar voet cirkeltjes maakte in het zand.

Yuri ving allemaal tekens op. Of die tekens ook echt thuis hoorde bij wat hij dacht wist hij niet zeker maar het viel op. Ze bloosde, het twinkeling in haar ogen, de knipogen, de complimentjes en de voet die cirkeltjes maakte. Yuri glimlachte en hoorde haar woorden. "Ach, ik vind die beesten ook niet de geweldigste. Ik ben meer gek van de hagedissen..." zei hij kalm. "Maar daar heb ik geen tijd voor..." zei hij kalm. Hij merkte dat ze even naar de meisjes keken. Yuri keek ook kort naar hun. Een meisje waagde nog een blik naar Yuri maar keek al snel weer weg. Yuri glimlachte en keek naar Yumi. Hij geeuwde even en rekte zich wat uit. Maar daarbij legde hij een arm achter op de rugleuning achter Yumi langs. Een van de standaard, maar onopvallende zetten die je kon zetten.

Yumi trok haar benen op de bank en staarde voorzich uit, ze leunde tegen de leuning van het bankje aan en voelde iets een arm. Ze keek yuri aan en glimlachtte liefjes. Ze wist niet wat ze moest doen in zulke situtaties meestal als dit gebeurde ging ze tegen die jongen aan zitten maar dat waren meestal killers als ze moest aanpappen bij hen. ze beet op haar onderlip maar waagde het er toch op en ging tegen yuri aan zitten. Ze beet op haar onderlip, haar ogen twinkelde en de kleur op haar wangen werd als maar duidelijker om te zien. Yumi keek Yuri aan, ze verdronk zowat in zijn ogen. ze glimlachtte liefjes. 'Vandaar zeker je naam... ik bedoel je 2de naam...' ze keek hem vragend aan, 'waar heb je geen tijd voor... voor hagedissen?' ze leunde lichtjes tegen yuri aan. haar handen lagen op haar schoot. dit was de eerste keer dat ze echt wat voelde voor een jongen.

Yuri schrok toen hij merkte dat ze naar achteren ging leunen en wilde zijn arm nog wegtrekken maar tevergeefs. Te laat en ze had het door. Yuri glimlachte en hoorde haar woorden. Hij slikte even op het moment dat ze tegen hem aan ging leunen. Hij dacht even na hoe hij moest reageren. "Om...over mijn naam te beginnen heeft het een andere betekenis.." zei hij kalm. "Ik ben namelijk een stille aanvaller, van grote afstanden. En ik klim gemakkelijk op de hoogste daken, als een spin." zei hij kalm. "Voor het opvoeden van hagedissen heb ik geen tijd..." zei hij kalm. "Daarbij zijn er ook vele dieren die ook mooi zijn..." zei hij kalm en glimlachte. Hij keek voor zich uit. Hij had eens zo gezeten en dat meisje was aan haar einde gekomen. Yuri kon er niet aan denken dat Yumi ook van het leven beroofd werd.

Yumi keek Yuri kalmpjes aan. ze legde haar hand voorzichtig op zijn been, hij dacht ergens aan, maar het zou geen prettige gedachten zijn geweest, Yuri kon haar vertrouwen dat wist yumi zeker. ze haalde haar hand weer van zijn been en legde die weer op haar schoot waar ze naar staarde, ze hoorde zijn woorden aan, hij was zo kalm, soms was Yumi dat ook maar meestal niet als het op jongens aan kwam, maarjaa dat kwam dan ook omdat ze dan moest aanpappen met wat killers om ze later mee te nemen. haar werk was gevaarlijk want als ze niet werden gepakt was het gevaarlijk voor haar als ze er achter kwamen dat ze werkte in de R.C.R.O, maar Yumi wist altijd wel raad met zulke types, de kans dat zij gesnap zo worden was 1% van de miljoen, Yumi was erg intelligent en had een grote mensenkennis. Ze keek Yuri aan en knikte even toen hij zei dat andere dieren ook erg mooi konden zijn. Ze zuchtte even, de kleur op haar wangen vaagde langszaam aan weg. Maar telkens als ze hem aan keek draaide haar maag, wat was er met haar, was ze verliefd op Yuri, ze keek naar de grond. Ze ging weer recht zitten met haar benen op de grond en haar handen als een steun op de bank. Ze staarde naar de grond terwijl haar voeten cirkeltjes maakte in het zand. Ze slikte even, 'Het spijt me, ik had niet zo klef moeten doen' zei ze net hoorbaar.

Yuri merkte dat Yumi af en toe bloosde maar langzaam vervaagde deze kleur. Hij keek haar kort aan. Ineens ging ze recht zitten en hoorde hij haar woorden. Yuri ging naar voren leunen. legde zijn onderarmen recht op zijn onderbeen en keek haar aan. Een glimlach op zijn gezicht verraade al dat hij het geen probleem had gevonden. Zij blik richtte hij op het uitzicht. "Mag ik wat zeggen?" begon hij kalm. "Je hebt me weer bewezen dat er toch wat gevoel in me kan zitten.." zei hij glimlachend. Hij keek haar weer kort aan maar keek al snel weer terug. "Alsjeblieft, zeg het niet dat het je spijt. Het was goed, en het gaf een fijn gevoel.." zei hij kalm en glimlachte vriendelijk naar haar.

Yuri ging ook anders zitten hij leunde naar voren en keek haar kort aan. Yumi keek terug, een glimlach op zijn gezicht...prachtig was die...Ze hield er van andere een plezier te doen, ookal kon dit soms ook gevaarlijk zijn. Maar Yuri was dat niet...hij was geen killer... Yumi glimlachtte even en keek daarna weer naar de grond. Ze keek naar een stel mieren die rond liepen met steentjes en andere dingen zoals zand. "Mag ik wat zeggen?" Yumi keek naar Yuri en knikte, 'Zeg het maar' zei ze rustig. "Je hebt me weer bewezen dat er toch wat gevoel in me kan zitten.." Yumi keek hem aan en glimlachtte, 'Ik ben blij om te horen dat je daar achter ben gekomen' zei ze kalm, ze glimlachtte liefjes naar hem en keek vervolgens weer naar de grond. "Alsjeblieft, zeg het niet dat het je spijt. Het was goed, en het gaf een fijn gevoel.." die woorden van hem galmde door haar hoofd heen, voor ze het wist had ze weer een kleur gekregen, de zelfde kleur zoals ze de eerste keer had, ze beet op haar onderlip en schudde even haar hoofd maar de kleur ging niet weg en werd ook niet minder. Yumi keek Yuri aan, haar ogen begonnen weer te twinkelen zonder dat ze het zelf door had. 'Dus... je vond het niet erg' zei ze tegen hem terwijl ze afentoe op haar onderlip beet. Heel voorzichtig pakte Yumi zijn hand, ze keek hem niet aan. 'Als als je het niet fijn vind zeg je het tegen me...toch?' zei ze zachtjes.

Yuri zijn ogen gingen naar de grond en wachtte licht gespannen op een reactie. Hij glimlachte toen hij zag dat ze begon te blozen. Hij keek haar aan en hoorde haar woorden. "Nee, alles behalve..." zei hij kalm. "Ik zal het zeggen wanneer ik het niet fijn vind..." zei hij kalm en ging tegen haar aan zitten. Rustig legde hij een arm om haar schouder. Even ging zijn blik naar de bank naast die van hun. Hij zag de meisjes met open mond naar het andere meisje kijken. Alsof ze verbaasd waren dat het Yumi was gelukt om zijn aandacht op haar te focussen. Yuri kreeg ineens een vreemde gedachten. Een stemmetje dat hem wat vertelde. Ze is een spion, ze houd je in de gaten zodat het R.C.R.O je in kan rekenen. Je hebt immers ook wat mensen verwond...! ging het door zijn hoofd. Yuri slikte. Er zat wat in die woorden die hij dacht. Maar hij wilde er niet aan geloven. Dat kon niet. Yumi was zo niet. Of toch? Ineens ging zijn mond open. "Zeg Yumi?" kwam er voorzichtig uit. "Is dit een act..." vroeg hij kalm en keek even naar voren.

Yumi hoorde zijn woorden aan, ze had nog steeds een kleur op haar wangen maar ze deed er niets meer aan, ze vond het goed zo. ze glimlachtte even. Yuri ging tegen haar aan zitten en legde een arm om haar heen, ze beet op haar onderlip om niet rood aan te lopen en legde vervolgens haar hoofd voorzichtig neer op zijn borst. Ze keek voor zich, de meisjes waren verbaast maar tegelijke tijd ook boos, Yumi grinnikte, Al vond ze het fijn mensen een plezier te doen, moest ze grinniken ze mocht die meiden niet echt zo erg, ze waren zo... hoe zeg je dat... Arogant... daar had Yumi een hekel aan. Ze hoorde Yuri slikken en keek hem aan. "Zeg Yumi?" zei hij voorzichtig... yumi trok haar wenkbrouw op waarom was hij opeens zo voorzichtig. "Is dit een act..." Yumi's ogen werden groter...een act... hoe durfde hij dat te zeggen... Yumi haalde zich langszaam los uit zijn greep en keek hem strak aan, 'Luister goed Yuri...Ik acteer heel vaak als ik moet aanpappen met mensen...met killers... Geen mensen die andere verwonden om ze op te pakken of die klusjes opknappen... ik acteer als ik dat moet...als ik werk...als ik dienst heb... en dat heb ik niet...Anders zat ik nu wel in een uniform of had ik hele verleidelijke kleding aan...en ik heb ik niet... Ik doe dit omdat ik het wil...niet omdat ik het moet' zei ze kalm terug, maar ergens diep in haar stem hoorde je dat ze beledigd was. Yumi zuchtte en keek naar de grond, 'Waarom vertrouw je me niet...waarom vraag je zo iets aan me...denk je dat het leuk is...aanpappen met kerels die je eigelijk niet kunt uitstaan...die griezelige afschuwelijke jongens die alleen maar met je naar bed willen...Zo zijn die kerels...' ze voelde tranen in haar ogen prikken.

Yuri keek van haar weg. Hij hoorde haar woorden. Hij voelde zich licht weer ontspannen en keek haar kort naar haar. Hij merkte dat het niet de juiste woorden waren. Hij keek haar aan toen ze de tweede woorden begon. Hij slikte even. "Nee, dat lijkt me niet leuk... " zei hij kalm. Toen hij een traan op haar ogen zag slikte hij. Hij legde een hand om haar schouder drukte haar tegen zich aan en omhelsde haar. "Sorry, mijn tweede zijde kwam even bovenspelen..." zei hij kalm. Hij wreef over haar rug en hield haar tegen zich aan gedrukt. Hij had een best stevige grip. Als ze nu tegen zou stribbelen dan zou ze moeilijk los kunnen komen. "Het spijt me..." zei hij kalm.

Yumi beet harder op haar lip om geen tranen over haar gezicht te laten vloeien. Ze beet steeds harder op haar lip, tot Yuri begon te praten, ze hoorde hem afentoe slikken, langszaam begon ze de grip op haar onderlip te verminderen en dat was maar goed ook omdat het anders stuk ging. ze voelde een hand op haar schouder en keek er naar voor ze het wist werd ze tegen hem aan gedrukt en omhelsde hij haar. Hij bood zijn excuses aan, Yumi keek hem recht in de ogen aan, de tranen in haar ogen waren niet meer zichtbaar, een zwakke glimlach sierde haar gezicht. ze drukte zachtjes haar hhofd tegen zijn schouder aan. De strelingen op haar rug kalmeerde haar, Yuri hield haar stevig vast dat voelde ze goed. toen hij voor de 2de keer zijn excuses aan bood legde ze haar vinger op zijn lip, 'Het is al goed' zei ze zachtjes, 'Het is logice dat je dat mischien dacht...' ze keek naar beneden en haalde langszaam haar vinger van zijn lip. 'ik bedoel...ik pap aan met mensen omdat ik dat moet doen...dus dat je 2de zijde dat mischien dacht is denk ik wel logice' zei ze zachtjes, ze tilde haar hoofd op en ze keek hem daarna diep in de ogen aan.