Nieuwe mensen ontmoeten...

Yuri merkte dat ze huilde voor hij haar omhelsde. Hij voelde zich vervelend van binnen. Op hetm oment dat ze hem recht in de ogen aan keek smolt hij haast. "Ik vind dat ik dat niet had moeten denken..." zei hij kalm. Maar hij ging er niet verder op in. Op het moment dat ze haar hoofd optilde werd zijn grip op haar wat minder hard en keek hij haar aan. Ineens bracht hij zijn hoofd dicht bij die van haar en gaf haar een tedere kus op haar lippen. Een van de meisjes stond op en zwaaide met haar vuist. Yuri zag het en hield deze kort in de gaten. Het meisje kwam naar Yumi toe en legde haar hand op Yumi's schouder om haar van Yuri weg te trekken waardoor Yumi op de grond viel. Ze ging tegen Yuri aan zitten en legde haar hand op zijn schouder. Yuri keek niet naar het meisje. Ze zat in een enorm close houding. Haar arm ging voor hem langs en ze legde haar hoofd op zijn schouder. Yuri maakte zich echter ruw los uit haar greep en liep naar Yumi. Hij ging door zijn knieën en hielp haar overeind. "Gaat het?" vroeg hij kalm. Uit het veld geslagen en met een teleurgestelde blik keek het meisje naar Yuri.

Yumi glimlachtte even, 'Ik vergeef het je' zei ze even kalm terug. zijn grip om haar heen werd minder. Yuri bracht zijn hoofd naar die van haar en drukte zijn lippen op de hare, Yumi werd rood en sloot even haar ogen. Ze hoorde iets zwaaien, ja in als die jaren was haar zicht en gehoor verbeterd en dat was wel nodig ook. ze opende haar ogen en keek Yuri aan, ze drukte een kus op zijn wang en voelde toen iets op haar schouder, ruw werd ze op de grond gegooid. Ze ging recht zitten en zag het meisje aan Yuri zitten. Yumi schudde haar hoofd even en balde haar vuisten, Yuri maakte zich ruw los uit de greep van het meisje en liep naar haar toe, "Gaat het?" Yumi knikte en werd overeind geholpen. 'Het gaat wel' Ze legde heel even haar hand op zijn wang. 'Excuser me even' Ze liep naar het meisje toe en gaf haar een klap in haar gezicht. Yumi hield niet van zulke meisjes. 'Weetje...als je zo graag aan jongens zit moet je hier niet zijn...' zei ze kalm. ze wuifde met haar hand, 'Ga maar ergens anders heen, ga achter een raam staan des noods...maar blijf van Yuri af' ze keek het meisje strak aan en hield daarna liefjes haar hoofd schuin, 'begrepen?' Het meisje werd boos en balde haar vuisten. Het meisje wou met yumi op de vuist gaan, 'hij is van mij hoor je' zei het meisje arrogant, en wou yumi slaan, maar met gemak ontweek yumi haar vuist. 'Dat bepaald hij zelf wel, maar volgens mij gaat hij niet zo graag om met types zoals jij' zei ze poeslief. Het meisje was nu echt boos maar liep uiteindelijk weg. Haar vriendin kwam achter haar aan huppelen, bijde maakte ze een bel me gebaar naar Yuri en yumi trok haar wenkbrouw op. Ze keek weer naar Yuri en grinnikte even, 'Meiden...'

Yuri keek toe wat er gebeurde en slikte. Hij merkte dat dat meisje wel erg ver ging. Echter toen het meisje weg liep liep hij er naar toe. Hij vond dat hij ze niet zomaar weg kon gaan. Hij pakte hun schouders even vast en draaide ze binnendoor in zijn richting. "Misschien wat vreemde opmerking..." zei hij kalm. "Zien jullie dat bankje daar..." zei hij kalm. "Daar zitten twee jongens, zo te zien roken ze niet en zijn ze best gezellig. En ik wil jullie niet teleurstellen. Maar bellen zal ik niet..." zei hij kalm. "Ik vind jullie niet lelijk, maar jullie zijn ten eerste jonger en bovendien niet mijn type" zei hij kalm. De blik van de meisjes veranderde. Van kwaad en teleurgesteld naar begrip. Yuri glimlachte. Hij keek nog even naar de jongens die op het bankje zaten en liep toen van hun weg. De meiden holde naar de jongens toe. Yuri liep naar Yumi en glimlachte. "Maar voor iedere dame die een probleem heeft is er een oplossing..." zei hij kalm. "En zo heb jij ook een probleem.." zei hij kalm. "Je zit nu aan mij vast..." zei hij kalm en grijnsde. "Maar of je daar een oplossing voor wilt vinden is jou keuze..." zei hij vriendelijk.

Yumi keek toe wat Yuri deed, ookal waren die meisjes mischien te ver gegaan hij bleef kalm tegen ze, yumi waarderde dat, hij wees naar 2 jongens op een bankje en ook yumi keek er even naar, inderdaad ze zaggen er gezellig uit, maar niet haar type, ze waren net is te liefjes en ook jonger dan haar dat was een zwaar minpunt vond ze altijd, jongens moesten ouder zijn dan haar als ze echt iets wou met die gene. De meisjes rende naar de jongens toen, zo te zien waren ze yuri al weer vergeten. Yumi glimlachtte even en yuri kwam terug lopen. "Maar voor iedere dame die een probleem heeft is er een oplossing..." Yumi knikte het was wel waar. "En zo heb jij ook een probleem.." zei hij kalm. Yumi keek hem vragend aan en hield haar hoofd schuin, had zij een probleem dan... "Je zit nu aan mij vast..." Yuri grijnsde en Yumi bloosde even en legde haar hand op zijn schouder. 'Daar kan ik mee leven...' zei ze liefjes terug en grijnsde even. Ze drukte een kus op zijn wang, Yuri was iets groter dan haar maar dat vond yumi alleen maar leuk. ze hield er niet van als de jongens kleiner waren dan haar dan keek ze zo op ze neer. Yumi ging dicht tegen hem aanstaan en legde haar hoofd op zijn borst.

Yuri glimlachte. "Dus mevrouw kan daar mee leven..." zei hij plagend en glimlachte. Hij merkte het kusje op en legde zijn armen om haar heen. "Je bent mooi, Yumi..." zei Yuri glimlachend. Hij merkte dat ze haar hoofd tegen zijn borstkas aan lag. Hij glimlachte. Ze zou ongetwijfeld zijn hartslag moeten horen, misschien voelde ze hem zelfs. Yuri keek even over het park. De meisjes zaten nu bij de jongens te kletsen. En hij zag zo dat ieder meisje al hun favoriet had gekozen. Yuri glimlachte. Sommige problemen waren makkelijker op te lossen dan andere. "Dan is jou oplossing er gewoon mee leven..." zei hij alsof hij verbaasd was. Echter was hij dat niet. "Hmm..aan die oplossing had zelfs ik niet gedacht..." zei hij plagend en glimlachte.

Yumi keek op, ''Tuurlijk kan ik dat...ik bedoel je zal toch niet lastig zijn, want je doet nooit iets verkeerds' zei ze plagend. Ze voelde zijn hartslag het kalmeerde haar. ze keek naar de meisjes ze waren gezellig aan het kletsen en ze waren een perfect koppel als het om tienerliefde ging, echte liefde zou later wel komen. Ze moest blozen om zijn woorden, 'Dat valt echt wel mee, ik bedoel...er zijn altijd mooiere meiden' ze zuchtte even en keek Yuri aan, haar ogen twinkelde zo nu en dan. "Dan is jou oplossing er gewoon mee leven..." Yumi knikte even. "Hmm..aan die oplossing had zelfs ik niet gedacht..." hij plaagde haar dat was duidelijk maar dat kon yumi ook, ze had wel een plannetje als hij haar zo graag wou plagen moest hij nu maar een beetje moeite doen. Ze maakte zich los uit zijn lichtte greep en draaide zich om. ze legde haar vinger op haar onderlip, 'uhmm mischien is er mee leven geen goed idee...er zijn genoeg andere leuke jongens' zei ze plagend terug en keek hem aan met een grijns. 'Mischien is die oude man wat voor mij' Plaagede ze hem.ze keek naar een man verder op zo'n 50 jaar, hij had wat grijze haren door zijn zwarte haar heen en een lange baard. Ze draaide zich weer naar Yuri toe, 'wat denk jij? Welke oplossing moet ik nemen, bij jouw blijven of met die oude man mee gaan' ze keek hem met pretoogjes aan en glimlachtte.

Yuri keek naar Yumi en glimlachte. Hij merkte wat ze deed en glimlachte. Echter bleek ze hem terug te gaan pakken. Hij slikte. "Geen goed idee?" zei hij ineens. Hij keek op toen ze naar een man keek die vele malen ouder dan haar was. Hij begreep de hint niet helemaal. Maar bij de eerste woorden slikte hij. Had hij nou iets verkeerds gezegd. "Nu je het zegt. Die oude man is ook niet echt een verkeerde oplossing. Hij heeft immers levenservaring..." zei hij nadenkend alsof hij het serieus overwoog. Hij liep naar haar toe en ging door zijn knieën. "Kies voor mij alsjeblieft!.." zei hij wat luider alsof hij bijna in tranen uit kon barsten. Het bleef echter voor hem een act. Hij greep haar rokje vast met een hand en trok er lichtjes aan. Hij deed echter voorzichtig dat ze niet in haar ondergoed stond. Hij keek haar onophoudelijk aan naar boven. Het leek net een klein kind nu. Maar dat bleef een act.

Yumi grinnikte, had hij niet door dat ze hem in de maling nam... "Nu je het zegt. Die oude man is ook niet echt een verkeerde oplossing. Hij heeft immers levenservaring..." Yumi keek de man aan en vervolgens naar Yuri... 'Levenservaring? Ik heb meer levenservaring in mijn voet dan hij in zijn hele lichaam' zei ze serieus en ze bekeek de man, 'Hij is wel knap vind je niet' zei ze plagend ze keek Yuri aan met een grijns. Daarna zakte hij door zijn knieeën en keek haar recht aan. "Kies voor mij alsjeblieft!.." zei hij bijna smekend, het leek alsof hij in huilen uit kon barsten, hij greep zich vast aan haar rokje maar niet hard. hij keek liefjes naar boven. Yumi moest moeite doen om haar lach in te houden. Ze kende Yuri pas net en ze had nu al meer moeite moeten doen om haar lach in te houden dan in haar hele leven. Yumi hield haar hoofd schuin, 'Ik weet het niet hoor... je bent nu zo klein' plaagde ze, 'ik hou niet van kleine jongetjes die op je vallen' zei ze plagend. Ze ging op haar knieen zitten en keek Yuri diep in de ogen aan, 'Show me your love' zei ze zachtjes tegen hem.

Yuri keek met vriendelijke blik naar haar. Hij probeerde tranen te krijgen maar dat lukte niet echt. Hij hoorde haar woorden en grijnsde. "Hij is wijzer dan mij..." zei hij kalm. En sloeg ineens zijn hand voor zijn mond. Hij en zijn grote mond. "Dat vraag je aan iemand die op meisjes valt.." zei hij kalm en grinnikte even. Hij hoorde haar woorden en wilde direct opstaan toen ze begon dat hij kleiner was. Hij merkte dat ze door haar knieën ging en hem wat zei. Hij stond op en trok haar zachtjes mee aan haar arm. Nu stonden ze recht. Hij ging tegen haar aan staan. Boog zijn hoofd naar haar en gaf haar een tedere en warme zoen op haar mond. Hij hield deze lang vast en legde zijn handen op haar rug.

Yumi keek hem aan en grinnikte, 'Wijzer...uhm...zit wat in' zei ze plagerig. hij had zijn hand voor zijn mond geslagen en Yumi keek hem aan met een glimlachje. Toen yumi op haar knieen zat werd ze even later weer omhoog geholpen, ze glimlachtte liefjes. Ze stonden dicht tegen elkaar aan, ze begon weer lichtjes te blozen en haar ogen begonnen weer te twinkelen alsof er duizende sterretjes in haar ogen waren. Yuri boog zijn hoofd naar haar toe, Yumi deed niets ze bleef staan, zij had tegen hem gezegt dat hij zijn liefde voor haar moest laten zien. Ze voelde zijn lippen op de hare, even werden haar ogen groter maar uiteindelijk sloot ze ze, zijn lippen voelde teder aan, ze voelde zich warm van binnen. Ze voelde 2 handen op haar rug. Yumi haalde langszaam haar lippen van de zijne, 'ik denk dat ik toch maar bij jouw blijf' zei ze liefjes en knipoogde. Yumi ging heel even op haar tenen staan en drukte een kus op zijn mond en legde haar armen om zijn nek. voor het eerst sinds een hele tijd zoende ze met iemand die ze echt mocht, ze zoende hem omdat ze het wilde niet om dat ze het moest. haar hart klopte sneller, het was duidelijk dat zij sinds vandaag echt van yuri hield. Ze zou bij hem blijven en er voor hem zijn ookal zo hij dat niet willen. ze hield haar lippen op de zijne en hield dit lang vast.

Yuri had haar woorden opgevangen maar had er niet opgereageerd. Hij keek haar in haar ogen na de zoen en hoorde haar lieve woorden. Hij glimlachte. "Toch heb jij meer wijsheid in jou voet dan die man in zijn hele lichaam..." zei hij kalm en glimlachte. Hij merkte dat ze op haar tenen ging staan en hem een kus op zijn mond gaf. Yuri ging wat door zijn knieën zodat ze niet zo hoog moest rijken. Rustig legde hij zijn handen op haar heupen en sloot kort zijn ogen. Hij voelde zijn hart een sprong maken. Hij voelde zijn lichaam volledig opwarmen alsof de thermostaat op koken werd gezet. Hij vond haar leuk...wat zei hij. Leuk? Meer dan leuk. Ze was geweldig.

Yumi haalde haar lippen van de zijne af en keek hem lief aan, "Toch heb jij meer wijsheid in jou voet dan die man in zijn hele lichaam..." Yumi lachtte, 'Het is wat jij wijs noemd, eigenwijs...ja dat ben ik...maar wijs..' zei grinnikte. Yuri zakte iets door zijn knieeën, hij legde zijn handen op haar heupen wat haar een fijn gevoel gaf. Yumi legde haar hoofd op zijn borst, ze hoorde zijn hart kloppen wat haar kalmeerde, langszaam sloot ze haar ogen. Ze had nooit gedacht dat ze dit ooit eens zo mee maken. Yumi hief haar hoofd weer op en keek hem aan, ze legde haar hand op zijn wang. 'Nu zit je voorgoed vast aan mij...' zei ze zachtjes. 'Maar het ligt aan jouw of je er een oplossing voor wil' zei ze met een grijns.

Yuri keek naar Yumi en glimlachte. Hij hoorde haar woorden en grinnikte. "Je bent wijs...je kiest voor degene die je wilt, je kiest voor degene die je hart verteld te kiezen..." zei hij kalm en gaf haar een kusje. Yuri genoot van haar hoofd tegen zijn borst en legde zijn hand tegen haar hoofd. "Ik zit maar wat graag vast aan een mooie dame zoals jou..." zei hij kalm. Yuri pakte haar vast en trok haar mee naar het bankje. Rustig ging hij zitten en trok haar naast zich. Hij legde zijn arm om haar heen. Hij kende haar nog geen dag maar het leek voor hem al meer dan een jaar. Het voelde zo vertrouwd, zo goed. Hij sloot zijn ogen en ging nog dichter tegen haar aan zitten.

Yumi keek naar Yuri en glimlachtte, hij grinnikte even. toen hij een kusje drukte op haar voorhoofd sloot ze even haar ogen ze glimlachtte, 'We zouden eigelijk dat jongetje moeten bedanken dat hij je haast omver liep' zei Yumi liefjes. Eigelijk was het best vaag. Omdat hij omviel raakte ze aan de praat maar voor haar gevoel kende ze hem al eeuwen. "Ik zit maar wat graag vast aan een mooie dame zoals jou..." Yumi bloosde om zijn woorden, 'Dat valt echt wel mee, ik heb juist geluk dat ik jouw ken' Yumi werd vast gepakt en meegetrokken naar het bankje waar ze gingen zitten, ze voelde zijn arm om haar heen het gaf zo'n veilig en warm gevoel. Yumi kuste Yuri op zijn wang en legde haar hoofd op zijn schouder. Ze keek naar de meisjes en de 2 andere jongens op het bankje zo te zien mochten ze elkaar erg graag want ze konden niet van elkaar af blijven. Ze keek naar Yuri en glimlachtte even. Ze legde haar hand op zijn wang en streelde die zachtjes, alles voelde nu zo goed. Toch had ze het gevoel dat er naar hun gekeken werd... maar Yumi negeerde het. 'Yuri...' vroeg ze zachtjes. 'Heb jij ooit een ander vriendinnetje gehad' vroeg ze voorzichtig.

Yuri keek naar Yumi en grinnikte. "Eingelijk wel..." zei hij kalm en keek over het veld. Hij zag het jongentje ineens. Hij glimlachte. "Nee, je bent echt mooi.." zei hij kalm en streek even over haar zij. Maar haar laatste vraag deed deze strelingen stop zetten. Yuri keek met halftoegeknepen ogen opzij. Hij slikte even moeilijk. Dit was niet makkelijk. "Ja, die heb ik gehad..." zei hij kalm. "Maar ze is overleden..." zei hij er achter aan. Hij stond op en liep naar het jongentje met de bal. Hij begon er even tegen te praten en het jongentje keek hem nietbegrijpend aan. Yuri glimlachte vriendelijk en aaide het even over zijn bolletje waarna het jongentje weer verder speelde en Yuri weer naar Yumi liep. Echter verwijdde zijn ogen zich ineens. In het steegje van de huizen stond iemand. Met een geweer. En als hij het goed inschatte richtte deze op Yumi. Yuri zette een sprint in duwde zich aan de bank omhoog en sprong achter Yumi en kwam omhoog. Niet veel later schoot er een brandende pijn door zijn schouder. Hij was geraakt. Yuri stond met moeite op en keek nijdig naar de man. Dit zou nog lastig worden. Met zijn hand ging hij naar zijn heup waar hij een geweer tevoorschijn haalde. Hij richtte trillerig op de man die zich klaar maakte voor het volgende schot.

Yumi keek Yuri lief aan, 'Dankje...Ik heb geluk met zo'n iemand als jij...' hij streelde haar zij wat haar een fijn gevoel gaf. Hij stopte toen hij de vraag hoorde, hij was duidelijk niet erg blij dat ze deze vraag stelde. "Ja, die heb ik gehad..." "Maar ze is overleden..." Yumi beet op haar lip en keek naar de grond. Ze zweeg even, ze had echt iets verkeerds gezegt, het gaf een vervelend gevoel dat hij zich zo elledig voelde. Yumi keek naar Yuri die even begon te praten tegen het jongetje en hem daarna over zijn bol aaide, Yumi glimlachtte, hij liep weer op haar af. Yumi keek hem raar aan toen zijn ogen groter werden...hij zetten het opeens op het sprintten. Ze hoorde een schot en daarna een hoorde ze een gekreun, Yuri was geraakt hij had zich voor haar opgeofferd. Yumi keek met grote ogen toe. Iets veranderde in Yumi haar ogen werden anders wraaklustig. Ze ging bij Yuri staan en keek naar zijn schouder, hij was beschotten, Yumi draaide zich om en keek weer naar Yuri, 'Die zak ging veelste ver' gromde ze. Yuri haalde zijn geweer tevoorschijn, hij richtte trillerig op de man die opnieuw wou schieten, Yumi gromde en pakte haar geweer, ze draaide zich om naar de man en richtte op hem, Ze herkende de man, die haren die ogen, met hem had ze ooit aangepapt maar het was haar niet gelukt hem op te pakken. Yumi's ogen werden groter, ze haten die man, hij had haar ook alleen maar gebruikt, hij wist dat ze van het R.C.R.O was en wou weten waar hij hun geheime hoofdkwartie kon vinden. Yumi gromde ze keek naar Yuri, 'Deze is van mij' Yumi begon te rennen, heen en weer zodat ze geen makkelijk doelwit was, ze pakte haar dolk te voorschijn, 'Vuile bedrieger...' schreeuwde ze boos naar hem, 'Kijk eens wie we daar hebben... als dat mijn ex-vriendinnetje niet is' 'Hoe durf je mij van achtere te besluipen' 'Je had er bijna niets van gevoeld... Yumi-chan...' zei hij uitdagend. 'Hoe durf je mijn naam uit te spreken...' zei ze pissig, 'wie is je nieuwe vriendje...ook een slachtoffer van je' Yumi gromde, 'Nee hij is geen slachtoffer' 'ow dus je vind het niet erg als ik met me maten hem in reken' 'Zielig... je bent echt zielig' 'en dat zegt jij?' Ze stonden voor elkaar, Yumi gromde de man hield zijn pistool tegen haar buik. 'ik schiet je ingewanden er uit' Yumi keek hem fel aan en hield haar dolk in haar hand goed vast en haar revoler zetten ze op zijn voorhoofd. 'Ik leef nog als je mij beschiet...' zei yumi kill. de man grijnsde, 'je lijd dan wel veel pijn' Yumi lachtte even, 'Pijn is je vriend...dat met jij wel weten...maar zeg eens wat zou mij weer houden om je niet door je kop heen te schieten' zei yumi met een grijns. De man keek naar zijn maten, 'Omdat jij dan een dierbare verliest' 'ik heb geen familie meer die je kan uit moorden' 'maar wel een nieuwe liefde... maak hem maar jongens...dan reken ik af met dit grietje' Yumi gromde, 'Waag het aan te raken en het is het laatste wat je ooit gedaan heb' 'we zullen hem alleen geschieten...goed?' Yumi haalde de trekker bijna over je hoorde al een klik. 'Nog 1 woord en je bent dood'

Yuri keek met een pijnlijke blik naar de man. Echter rende Yumi er ineens voor. Yuri liet zijn geweer vallen. Hij stond moeilijk op en wilde richting Yumi lopen. Echter kwamen van 3 kanten een aantal mannen. Ze leken echter bij die man te horen. Yuri voelde een vuist in zijn maag. Hij slikte moeilijk en zakte ineen. Opgeven was het laatste wat hij deed. Hij stond weer op en wist een vuist die op hem af kwam te ontwijken. Yuri sloeg de man met moeite neer. Nog twee. Echter rende er eentje op hem af met een mes en sneed zijn arm open. Een snijwond in zijn bovenarm waarbij zijn kleding gescheurd was bloedde zachtjes. Yuri bleef echter zich verzetten. Er kwam een nieuwe bij. Yuri slikte. Dit zou hij nooit volhouden. Hij greep zijn geweer en richte op de been van de eerste man. Schoot, raak. Dat was er een. De tweede draaide hij om en richtte zijn geweer maar werd ineens geslagen tegen zijn kaak. Yuri viel op de grond en kuchte wat. Hij had een bloedneus. Een geweer werd tegen zijn achterhoofd gezet. Hij slikte. Dit mocht niet het einde zijn. Niet nu!

De man grijnsde, 'Het is afgelopen met je vriendje' Yumi gromde, ze was kwaad, kwaad...eerder woedend. 'Tot ziens...Ren' ze haalde de trekker over een schoot het ging recht door zijn hoofd heen. De mannen bij Yuri keken Yumi aan, haar ogen...er was geen twinkel meer te zien eerder vlammen van vuur. Yumi keek naar Yuri, hij werd toe getakkeld, Yumi kreeg tranen in haar ogen. Nee...Nee... Yuri had hier niets mee te maken... Tranen vloeide over haar wangen. 'Jullie moeten mij hebben niet hem...' snikte ze, ze rende terug naar yuri en liet zich op haar knieeën naast hem vallen en drukte hem voorzichtig tegen hem aan, ze keek de mannen boos aan, 'Laat hem met rust, jullie moeten mij hebben...niet hem...' tranen gleden over haar wangen, de mannen lachtte en van hen pakte Yumi beet en duwde haar ruw tegen de grond aan, 'Yumi Yumi toch, je was zo'n leuke meid, jammer dat er dadelijk niets meer van over is...net als je vriendje als je niet verteld waar het R.C.R.O hoofdkwartier zit. De man ging op haar zitten en hield zijn geweer op haar voorhoofd. 'Vertel op!' Yumi trok haar kniee omhoog en de man begon te kreunen. 'Ik vertel je niets...' zei yumi en kroop onder hem vandaan. en pakte haar revoler maar ze werd ruw vast gegrepen. 'je wild toch niet dat je lieve vriendje sterfd of wel' Yumi schopte en strippelde tegen. 'Laat me los...ik weet niet waar het hoofdkwartier zit...' 'oow dat weet je wel' haar kin werd vast gepakt. 'Je papt niet voor niets met iemand aan of wel' Yumi spuugde in zijn gezicht. 'waag het me niet aan te raken' 'vroeger vond je dat juist fijn, Yumi-chan' Yumi gromde, de mannen lachtte even en keken naar Yuri. 'Je arme vriendje is er niet blij mee dat je het niet zegt' Yumi worstelde en pakte haar dolk met moeite beet en stak met haar dolk in de gene die haar vast hield die krijzend naar zijn been greep. Yumi knielde neer bij Yuri en schuude huilend haar hoofd, ze hield zoveel van hem, hij mocht niet dood, dit mocht zijn einde niet zijn. Ze legde haar hand op zijn wang. 'Het spijt me zo' snikte ze. Ze drukte haar lippen op de zijne, tranen gleden langs haar wang. Ze stond op en keek de mannen één voor één aan, ze pakte haar dolk stevig vast. 'I fight to the end' De mannen grijsde en richten met hun pistolen op haar. Yumi beet op haar onderlip en keek Yuri aan, 'Ik hou van je...' de mannen lachtte, 'dat waren mooie laatste woorden Yumi-chan...' Yumi begon te rennen en begon met haar dolk te steken. Sommige schoten op haar andere knalde elkaar neer omdat ze haar dood wouden hebben. Natuurlijk kreeg Yumi ook schoten, in haar benen in haar armen. Ze deed haar best om door te blijven vechten ookal wou haar lichaam het opgeven.

Yuri merkte wat er gebeurde. Hij voelde woede door hem heen gaan. Hij merkte dat de man echter achter hem bleef staan. Hij moest snel zijn. Ineens zag hij dat Yumi vastgegrepen werd. Ze kwam naar hem toe maar hij duwde haar weg. "Vlucht." beet hij haar ruw toe. Niet omdat hij haar haatte om haar in veiligheid te houden. Echter vechtte ze. Yuri voelde de woede opkomen. Hij trapte met zijn been naar achter. Greep het geweer vast en draaide deze om. Hij haalde de trekker over. De man viel kremerend op de grond. Yuri stond op. Greep zijn revolver. Met een paar schoten verstomde ineens het geluid. Verschillende mannen vielen op de grond. Andere zonder geweer liepen naar Yumi. Yuri rende zo ver hij kon naar Yumi toe en ging voor haar staan. De wond op zijn arm en schouder hield niet op met bloeden. "Een vinger op haar en je bent er geweest..." zei een lage stem. De mannen liepen echter verder. Yuri sloeg er een neer. De andere liep echter op hem af. Yuri wist hem te ontwijken en duwde hem naar de grond. Daarna ging Yuri nar Yumi. "Hou vol...." mompelde hij. Ze moest naar het ziekenhuis. En wel direct. Meteen greep Yuri naar zijn telefoon.

Yumi beet op haar onderlip, ze kon niet vluchten ze zou niet vluchten, die kerels kregen haar niet klein ze keek naar Yuri, enkele tranen stroomde over haar gezicht, ze bracht hem in gevaar, ze sloot haar ogen en balde haar vuisten, ze wouden alleen weten waar het hoofdkwartier was en gebruikte Yuri tegen haar om de informatie uit haar te halen. Toen ze naar hem toe kwam duwde hij haar weg, ruw zei hij dat ze moest vluchten, ze schudde haar hoofd, nooit... Ze zag alles gebeuren, Yuri vocht terwijl hij zoveel pijn leid. De pijn door haar benen en armen was ondragelijk, wat waren dat voor kogels. Ze beet op haar onderlip er kwamen mannen zonder geweer naar haar toe, Yuri rende en ging voor haar staan. Ze beet op haar lip, zijn wond in zijn schouder bloedde heftig. ook de wond in zijn arm stopte niet met bloedde "Een vinger op haar en je bent er geweest..." zijn kalme stem was verdwenen, was de 2de zijde van Yuri op komen dagen?... Yuri sloeg er één neer en de andere duwde hij op de grond. Yuri mompelde iets tegen haar, Yumi legde haar hand op zijn nek. 'Het gaat wel, echt waar... denk aan je zelf nu en vlucht...Asjeblieft' tranen vloeide over haar wangen, 'Asjeblieft ik wil je geen pijn zien leiden...' Bij elke beweging dat ze maakte kreeg ze krampen. Een van de mannen stond op, en ging achter Yuri staan. Yumi hief haar dolk op en stak het in zijn nek en haalde het er weer uit, de man zou dood bloedde dat was zeker. ze keek Yuri weer aan, 'Asjeblieft...Vlucht...ik wil je niet in gevaar brengen' zei ze zachtjes. Elke man die er lag was zwaar gewond of dood. ze keek Yuri aan. Haar knieeën knikte en ze zakte in elkaar het leek alsof ze geen bot meer had om op te blijven staan. Ze was zwaar getroffen in haar benen.

Yuri belde snel het alarmnummer. Hij luisterde niet naar de woorden van Yumi. "Vluchten...denk er niet aan. Niet als jij in pijn bent..." zei hij kalm. Echter stond Yuri hakelig op en keek naar de twee mannen die naderde. Yuri greep twee geweren en schoot ze beide in hun schouders. In de verte hoorde hij al sirenes. Yuri wist dat de ambulance ieder moment zou kunnen arriveren. Ineens slikte hij. In de verte zag hij al het gestalte dat hem maar wat bekend voor kwam. Hij rende naar Yumi. Pakte haar op. Rende met moeite naar een beschutte plek. "Scherpschutters....damn. Hij hoopte dat de ambulance er zo was. Ineens bedacht hij zich wat. Hij pakte zijn geweer. Viste wat uit zijn zak en zette het op zijn revolver. Bracht wat aanpassingen aan en legde zijn armen op de clicko waar ze achter scholen. Yuri richte en al snel schoot hij. De gestalte viel om. Yuri haalde opgelucht adem. Die konden het vervelendst zijn.

Yumi beet op haar onderlip, hij belde het alarmnummer, 'Als de ambulance komt stappen we samen in en anders niet' zei Yumi koppig en ze meende wat ze zei, ze zou met Yuri in stappen en naar het ziekenhuis gaan of anders niet. Yuri stond op hij had pijn, Yumi had een naar gevoel in haar buik. Ze hoorde de sirenes dichterbij komen. Yumi werd opgepakt en Yuri rende met haar naar een beschutte plek. Ze legde haar hand op zijn niet gewonde schouder en keek hem dankbaar aan, als ze hem nooit was tegen gekomen en die kerels waren gekomen was ze al dood geweest dat wist yumi zeker. Ze had een hekel aan die kerels aan alle killers eigelijk. Ze balde haar vuisten. Yuri schoot en een gestalte viel om, Yuri haalde toen opgelucht adem maar Yumi wist dat dit nog lang niet voorbij zou zijn, de ambulance was niet ver meer ze waren over een paar minuten hier. Yumi keek Yuri aan, 'Nu nog in die ambulance komen...' zei ze zachtjes want ze zag de ambulance al in de verte aan komen.

"Daar kun je van op aan.." zei Yuri en keek op. Bij de bekende sirene voegde zich nog een ander geluid. Een duidelijk geluid van een zware sirene. Hij herkende het. Investigators. Ze waren ingelicht. Hij keek om. Een ambulance met vier zwarte jeeps er bij reed de straat in. Yuri glimlachte. Echter zou het lachen hem snel vergaan. De ambulance stopte. De auto's vormde een muur voor de ambulance. Yuri hielp Yumi omhoog en liep samen met haar de ambulance in. Daar werd ze neergelegd op een brancard. Yuri werd ineens geroepen. Yuri stond op en liep naar buiten en merkte de bekende gezicht op. "Dexter? zeg het eens.." zei hij. Hij kreeg een geweer in zijn handen. "Maar....Okey...Ik zal het regelen." zei hij kalm. De sniper legde hij tegen de ambulance en liep naar binnen. Hij liep naar Yumi. Hij ging door zijn knieën. "Je gaat naar het ziekenhuis. Ik kom daar zo ook naar toe. Ik heb nog een opdracht..." zei hij kalm en gaf haar een kusje op haar mond. "Ik hou van je..." zei hij kalm. Daarna liep hij de ambulance uit deed de sniper op zijn rug en trok nog een kogelvrijvest aan. Hij deed de achterdeur van de ambulance dicht en sloeg er tegen. De broeder wist wat hij moest doen en reed langzaam weg. Even zuchtte Yuri. Yumi zal wel niet blij zijn dat hij haar eerder had laten weggaan. Maar ze was in haar been geschoten, en dat was veel riskanter dan in je schouder. Rustig liep hij het steegje in. Wist zich via bepaalde punten omhoog te werken. Yuri ging op de rand van het dak en school daar. Richtte en schoot. Lade zijn geweer en schoot opnieuw. Het was zijn taak het scherpschutters van de killers uit de schakelen en tot nu toe ging dat aardig. Na dat hij het uitgeschakeld had sprak hij door het oortje. "All clear..." zei hij. De investigators kwamen nu de jeeps uit en schakkelde de killers uit. Yuri klom naar beneden en keek naar Dexter, een kameraad van hem, die voor veel zorgde wanneer Yuri het nodig had. En daar stond de motor al klaar. Yuri glimlachte als dank naar Dexter en stapte op de motor. Het was misschien niet verstanding om zo te rijden maar toch. Hij zou naar Yumi gaan.

(Maken we een topic aan in het ziekenhuis?)

Yumi glimlachtte even, ze hoorde een 2de sirene, investigators... dat was wel duidelijk. De vier zwarte jeeps vormde een muur voor de ambulance en Yumi en Yuri liepen naar de ambulance, haar been bloedde, de kogel in haar been was ondagelijk, nog nooit was ze met zoveel man aangevallen, meestal reden ze zich wel in haar eentje en vluchtte dan als ze de kans kreeg maar nu ze met Yuri was kon ze dat echt niet, ze hield van hem en bleef dan ook bij hem ook, zo koppig en eigenwijs zoals ze was. ze werd op een bancard gelegd en Yumi glimlachtte even naar Yuri en streek met haar hand langs zijn wang. Hij werd geroepen door een stem die ze herkende, ze herkende veel mensen. Ze hoorde wat stemmen praten eentje van hun was duidelijk Yuri de andere stem herkende ze niet echt goed. Yumi was vermoeid. Hij kwam terug en zakte door zijn knieeën en keek haar aan. "Je gaat naar het ziekenhuis. Ik kom daar zo ook naar toe. Ik heb nog een opdracht..." Yumi wou hem tegen spreken maar ze wist dat dat geen zin had en knikte, ze voelde zijn lippen op de hare en bloosde heel even en streek nog even langs zijn wang. 'wees voorzichtig' "Ik hou van je..." die laatste woorden galmde door haar hoofd. 'ik hou ook van jouw' Yuri liep de ambulance weer uit, 'Tot snel' zei ze zachtjes en legde haar hoofd neer. De ambulance reed weg naar het ziekenhuis, ze hoopte dat yuri zich aan zijn beloofte hield.

(Ja is goed, Maak jij aan?)