Terwijl Misa rond stapte in het heerlijk frisse met dauw bezette gras, werd ze stil achtervolgd door haar shinigami. Af en toe hoorde ze hem klagen dat hij honger had. Waarop het antwoord dan was. "Misa-Misa heeft geen eten bij!" Terwijl ze haar hoofd naar boven had gericht en haar ogen n iet kon afhouden van de prachtige hemel. Grabbelde ze in aar tas die ze bij had. Terwijl ze met haar hand in haar zak tastte zoekend naar een schrift, Vond ze een appel... "Die zal Misa-Misa beter laten zitten. Als ik hem aan Rem geef wilt hij er nóg meer" Dacht ze. Haar hand kwam bij de schrift en ze rispte het uit haar tas. Er was al veel in geschreven. héél veel. Terwijl ze in het schrift bladerde, Dacht ze terug aan haar tijd met Light. Ze miste hem zo erg. Het deed pijn om aan hem terug te denken dus stak ze het schrift weer weg. "Rem!" Riep ze hem bij haar. " Niet achter blijven!"
