Yumi..hang in there

Yuri schoot met zijn motor richting het ziekenhuis. Er schoot van alles door zijn gedachten. Yumi die op sterven lag. Nee dat kon niet ze zou het overleven. Yuri voelde de wond in zijn schouder prikken. Hij moest er ook haast bij maken. Een loodvergiftiging was het laatste wat hij wilde. Yuri schoot een straat in en weer een straat in. Eenmaal aangekomen sprong hij van de motor af en zette deze netjes neer bij de rest van de voertuigen. Yuri rende naar binnen. Gelijk kwamen er een stel doktoren op hem af rennen. "Meneer wat is er gebeurt..." vroegen ze. "Waar is Yumi?" vroeg hij kalm. "U moet eerst geholpen worden..." zei hij. "Waar is Yumi!..." riep hij tegen de dokter..." zei hij. Hij wilde haar eerst zien. "Op de tweede verdieping op afdeling C..." zei de dokter. Nog voor deze uitgesproken was rende Yuri naar de lift. Deze duurde te lang. Hij stormde de trap omhoog. Eenmaal boven op de tweede verdieping liep hij kalm door de verdieping en kwam bij afdeling C aan. Zijn ogen schoten naar de bordjes vlak bij de duur. Ineens hield hij halt. Daar stond het. Yumi. Hij deed de deur open en liep naar binnen. Hij zag Yumi op het bed liggen. Ze was naar zijn gevoel net geoppereerd aan de schotwonden. Althans dat zag er naar uit. Er was kennelijk haast bij geweest aangezien het nu al gebeurd was. Yuri liep naar het bed en boog voorover. Yuri gaf een kusje op haar voorhoofd en wreef even over haar arm. Een dokter kwam binnen. "Meneer, die kogel moet uit uw lichaam gehaald worden.." zei de dokter. "Ze moet nog bijkomen van de narcose maar haar toestand is positief..." zei de dokter. Yuri knikte. Hij boog zich voorover en gaf haar een kusje op haar mond. "Ik ben zo terug..." zei hij met de gedachten in zijn achterhoofd dat ze het misschien zou horen. Daarna liep Yuri met de dokter de ruimte uit.

(Ik ben terug na jou post.)

Toen Yumi uit de ambulance werd gehaald werd ze naar de operatie kamer gebracht, in de ambulance hadden ze haar verdoofd en yumi lag in een zwaar coma door de narcose, ze werd binnegehaald en de dokteren begonnen met de operatie, alles ging goed tijdens de operatie, gelukkig. De kogels in haar benen, armen en buik werden eruit gehaald, de dokteren waren lichtjes verbaast dat yumi nog in een goede toestand was aangezien het er eerst slecht uit zag. Na de operatie werd ze in een 2 persoonskamer gelegd. Ze sliep rustig, na een tijdje kon ze alles horen maar haar ogen open doen kon ze niet, haar borst ging langszaam heen en weer, het leek alsof ze sliep, een hele diepe slaap. ze hoorde voetstappen ze wou haar ogen open doen om te kijken wie het was maar ze kon het niet, ze wou iets zeggen maar er kwam geen geluid uit haar mond, haar lippen begonnen niet eens. "Meneer, die kogel moet uit uw lichaam gehaald worden.." Yumi wou overeind schieten, kogel? Yuri? ze wou haar ogen open doen maar te vergeefs. het lukte niet, het was alsof ze sliep terwijl ze gewoon alles om zich heen hoorde alsof ze alleen kon luisteren. De streling die over haar armen waren gegaan voelde ze nauwelijks maar toch voelde ze ze. "Ze moet nog bijkomen van de narcose maar haar toestand is positief..." hoorde ze een dokter zeggen, de zelfde dokter die haar had geoppeerd. ze voelde iets op haar lippen, langszaam bewoog ze haar vinger maar dat was niet lang. "Ik ben zo terug..." Yumi hoopte het maar, want ze herkende de lieve stem...Yuri...

Yuri werd langzaam geoppereerd. Hij wilde echter maar een plaatselijke verdoving. Het voelde vreemd. Zijn schouder was gevoelloos terwijl de rest van zijn arm wel gevoel had. De kogel kwam er uit en de wond werd verschoond. De snee werd onder handen genomen. Uiteindelijk kwam Yuri er met een verbonden schouder vandaan. Een groen shirt en zijn vest in zijn handen. Hij had het warm gekregen van de inspanning. Rustig ging hij de kamer weer binnen. Sloot de deur en ging op een stoel naast het bed zitten. Hij pakte haar hand vast en gaf een een kusje op. "Ik ben er weer...en gezond en wel...." zei hij. Niet helemaal waar aangezien hij op het randje van een loodvergiftiging had gezeten. Yuri streelde met zijn vingers haar hand en bleef gespannen toekijken.

Yumi hoorde haar deur met een zachte klik dicht gaan en ze hoorde een stoel die werd aangeschoven, Yumi deed haar best op haar ogen open te doen maar het lukte niet echt. Ze wou laten weten dat ze er was. Ze voelde hoe haar hand werd gekust. "Ik ben er weer...en gezond en wel...." Yumi wou hem bedanken, bedanken dat hij haar beschermde en dat hij zich aan zijn beloofde had gehouden maar ze wou hem ook omhelsen, zoenen en zegen dat ze van hem hield, ookal kende ze hem pas net een dag, ze hield van hem alsof ze hem al jaren kende en hem al jaren aan haar zijde had gehad. Die jaren zonder hem voelde nu eenzaam aan ze was blij dat ze hem had leren kennen. Maar toch wou haar lichaam niet mee werken, haar lichaam wou niet dat ze haar ogen open deed. Stomme narcose dacht ze. ze voelde de strelingen van zijn vingers aan zijn hand. Langszaam aan met veel moeite bracht ze haar vingers in beweging, zou hij het gezien of gevoeld hebben, zo hij weten dat ze er was. Yumi kreunde heel zachtjes, ze wou haar ogen open doen, langszaam aan lukte het een beetje, ze opende ze niet helemaal, dat kon ze niet ze keek wazig en draaide haar hoofd naar Yuri, hij had zijn schouder verbonden maar voor de rest geen shirt of wat dan ook aan. Ze hield het niet lang vol om haar ogen open te houden en sloot ze weer.

Yuri keek naar Yumi en merkte ineens dat ze haar vinger bewoog. Hij glimlachte. "Je hoort me dus..." zei hij kalm en gaf haar een kusje op haar mond. Hij ging weer zitten en keek even rond. Hij keek weer naar Yumi die ineens haar hoofd naar hem had gedraaid en haar ogen half geopend had. Echter vielen deze weer snel dicht. Yuri keek naar het bed naast die van Yumi. Dat was leeg maar wel opgemaakt. Yuri glimlachte en stond op. Hij liep naar de wastafel en dronk wat water. Rustig liep hij weer naar de andere kant van het bed. Ging er op zitten. Ging liggen en schoof zich naar Yumi toe. Hij ging tegen haar aan liggen. En legde zijn hand op haar buik. Zijn hoofd lag tegen haar schouder. "Ik blijf bij je..." sprak hij haar toe. "Ik zal er voor je zijn..." zei hij er achter aan. "En mocht ik ooit van deze planeet gaan, dan zal ik er alles aan doen om weer terug te komen in deze wereld. Om jou weer in mijn armen te sluiten..." zei hij en gaf haar een kusje.

Yumi luisterde goed, "Je hoort me dus..." Zei kreunde zachtjes omdat ze haar mond niet echt open kreeg om te praten. ze voelde zijn lippen op de hare wat haar ook weer kalmeerde, ze haten die nacose, het duurde altijd te lang voordat je alles weer kon doen wat je wou doen. Ze hoorde iets lopen, water dat langszaam naar beneden liep, regende het of was het die kraan die liep. ze hoorde daarna wat gekraak nadat het water was opgehouden en voelde daarna iets tegen haar aan en daarna ook iets om haar heen, ze voelde zijn hand tegen haar buik aan. haar mond hoeken krulde een beetje op en een glimlach sierde haar gezicht even, de nacose zou zo wel uitgewerkt zijn want ze kon zich weer bewegen alleen haar ogen bleven gesloten netals haar mond. "Ik blijf bij je..." die woorden waren zo kalm ze spraken zo lief, hoe had ze zonder hem kunnen leven al die jaren. "Ik zal er voor je zijn..." "En mocht ik ooit van deze planeet gaan, dan zal ik er alles aan doen om weer terug te komen in deze wereld. Om jou weer in mijn armen te sluiten..." ze voelde weer zijn lippen. Langszaam legde ze haar handen om de hand die op haar buik lag en vouwde haar handen om zijn hand heen. ze opende haar mond op wat te zeggen maar er kwam alleen wat gepiep uit, haar stembanden waren duidelijk nog aan het slapen. Ze zuchtte even en opende na een tijdje haar ogen. voorzichtig draaide ze zich om en keek ze Yuri recht aan, haar haar zat warrig maar dat kon haar niets schelen. ze hield zijn hand vast en haar andere hand legde ze op zijn wang en keek hem liefjes aan.

Yuri merkte dat ze hem voelde. Hem kon ruiken en alles wat hij deed kon volgen. Hij bleef tegen haar aan liggen en hoofde haar piepen. "Rustig maar, je hoeft niets te zeggen..." zei hij kalm. Hij keek haar aan. In haar mooie ogen. Hij streek met zijn andere hand over haar wang en gaf haar nog een kusje. "Rust maar, ik blijf bij je. Hij ging nog dichter tegen haar aan liggen en legde zijn hoofd tegen die van haar. De voorhoofden stonden nu tegen elkaar en hij keek haar in haar ogen. Hij neuriede zachtjes een liedje. Een kalm ritme met af en toe een hoge noot. Zo kon ze toch weten dat hij bij haar was zonder al te intensief te kijken. Kijken kon in dit soort situaties echt vermoeiend zijn.

Yumi glimlachtte nadat hij dichter tegen haar aan kwam liggen drukte ze een kus op zijn mond, een tedere en warme kus ze voelde zijn voorhoofd tegen de hare aan en sloot haar ogen ndat hij zei dat ze rust moest nemen. Hij neuriede een liedje het was zo zacht dat ze er in slaap van viel en rustiger werd. Ze hield van hem, hij was bij haar en had zich aan zijn beloofte gehouden, hoe meer ze luisterde hoe sneller ze in slaap viel. zijn woorden waren altijd zo kalm en lief. Langszaam viel ze in slaap maar toch kon ze alles horen dat was haar aangeleerd. Haar borst ging langszaam heen en weer en in haar slaap legde ze haar hoofd tegen zijn borst aan en legde ze haar armen om hem heen. ze voelde zich veilig bij hem.

Yuri keek naar Yumi en glimlachte. Hij merkte dat ze langzamer begon te ademen. Hij sloot eveneens zijn ogen. De laatste gebeurtenissen waren vermoeiend. Yuri viel in slaap en lag tegen Yumi aan. Sliep vredig. Misschien vanwege de aanwezigheid van Yumi. Hij hield zijn arm om haar heen en sliep zo. Hij droomde niet. Iets wat hij vaak wel deed. Maar nu had hij een droomloze slaap. Hij glimlachte in zijn slaap en verder bewoog hij niet. Een dokter kwam binnen maar deed de deur weer langzaam dicht toen hij de twee zag liggen. Niemand kwam ze meer storen. Tot op een gegevenm moment Yuri weer langzaam wakker werd.

(ik moet gaan. >.<)

Yumi sliep, ze sliep zo diep dat ze niets meer hoorde alleen de adem haling van yuri, ze voelde zijn armen om hem heen die haar in haar slaap deed glimlachen. Na een uur of 2 opende ze haar ogen. Ze keek Naar yuri terwijl hij lag te slapen, hij zag er zo lief uit en zo schattig. Ze drukte een zacht kusje op zijn wang, langszaam deed hij zijn ogen weer open, 'Lekker geslapen' vroeh ze liefjes en drukte een kus op zijn voorhoofd, door dat ze had geslapen was haar narcose echt verdwenen. Ze keek Yuri liefjes aan.

Yuri keek haar aan en glimlachte. "Lekker...heerlijk...aangenaam..." zei hij en glimlachte. Hij streelde haar zij weer. Hij voelde haar, rook haar, proefde haar en hield van haar. Hij glimlachte. Ineens kwam er een zuster binnen met een tweetal dienbladen. Yuri ging wat rechter zitten. Hij had wel trek om eerlijk te zijn. Hij keek naar Yumi. De zuster glimlachte en gaf een kleine knipoog naar Yumi om haar succes te wensen. Yuri had het wel door maar zweeg er verder over. Hij glimlachte en gaf Yumi een kusje toen de zuster weer weg was.

Yumi glimlachtte breed en drukte een kus op zijn wang. "Lekker...heerlijk...aangenaam..." Yumi grijnsde, 'Mooi zo' zei ze langszaam. De zuster kwam binnen met 2 dienbladen. Yuri ging recht op zitten en ook Yumi ging recht op zitten over het eten zat een deksel, de zuster glimlachtte en gaf een knipoog. Yumi bloosde lichtjes en knikte toen even. De dienbladen werden neer gezet en Yumi deed de deksel open, het rook heerlijk. Ze nam zelf eerst een hap van het vlees en sneed daarna nog een stukje en hield die voor Yuri's mond, ze keek hem met een lieve glimlach aan.

[Ga morgen ochtend pas op vakantie <3]

Yuri pakte ook een dienblad met zijn rechterarm. Maar nadenken deed hij hierbij niet aangezien zijn rechterschouder geraakt was. Hij voelde een pijnscheut door zijn arm schieten maar wist het dienblad optijd op zijn schoot neer te zetten. Hij keek even pijnlijk naar zijn schouder. Dit zou Yumi ongetwijfeld gezien hebben. Hij zelf haalde de deksel van het eten af en wilde wat van zijn vlees gaan snijden en merkte ineens dat er een voor voor zijn mond kwam met een stukje vlees. Hij keek even naar Yumi die lief glimlachte. Yuri grinnikte even en nam een hap van het vorkje. Rustig pakte hij zijn dienblad vast en tilde hem op. Hij ging tegen Yumi aanzitten en legde het dienblad weer op zijn schoot. Hun eerste maaltijd samen. Dat had hij liever in een wat duurder restaurant gedaan dan in het ziekenhuis. Vooral door de sfeer die er hing. Het was nou eenmaal zo maar hij had het anders gewild.

Yumi keek hem even bezorgd aan toen ze merkte dat hij last had van zijn schouder, 'Gaat het?' vroeg ze zo onbezorgd mogelijk maar dat was ze wel. Uiteindelijk nam hij een hap van haar vork en Yumi grijnsde, 'Het is mischien geen 5 sterren restaurant maar het eten is wel goed' ze nam zelf weer een hap. 'Eigelijk vind ik alles best zolang we nu maar gewoon samen zijn zonder dat al die killers ons besluipen' zei ze kalm en nam vervolgens weer een hap. Yuri ging tegen haar aanzitten en ze glimlachtte even. Ze drukte een kus op zijn wang en at verder, ze vond het best zo, de kans dat ze hier werden aanvallen was zeer klein. Het enige wat Yumi tegen viel hier was de geur, het rook nooit zo lekker hier, en de sfeer was hier meestal om te snijden.

Yuri keek naar Yumi en glimlachte. "Het gaat prima..." zei hij gelogen. "Ik had toch het liefst met jou in een gezelligere sfeer gegeten..." zei hij. "Al was het in de friettent..." zei hij kalm. Al zou haar daar weinig naar binnen gaan. "Maar zoals jij het zegt is het hier veiliger..." zei hij kalm. Toch waren ziekenhuizen wel het laatste waar hij zou willen overnachten. De geluiden, de geur en de sfeer speelde op zijn humeur. Hij bleef dicht tegen Yumi aanzitten terwijl hij rustig verder at. Hij keek haar af en toe aan. "Heb jij misschien een huis om te overnachten?" vroeg hij ineens uit het niets. Hij keek haar vriendelijk aan en glimlachte vriendelijk.

(Sorry voor de late reactie....)

Yumiluisterde naar hem, ze knikte afentoe terwijl ze verder at, 'Uhmm frietjes' mompelde ze, 'Dat heb ik al lang niet gegeten, alleen het is er meestal zo druk' zei ze nog wat zwakjes. Uiteindelijk had ze haar bord leg. "Heb jij misschien een huis om te overnachten?" Yumi dronk nog wat en keek hem aan, Ze knikte, 'Het is wel een apartementje, het is hier dichtbij, het is niet erg groot maar toch is het een aardig optrekje' 'Hoezo?' zei ze na een tijdje. Ze keek hem aan en legde haar hoofd op zijn schouder en keek hem aan door naar boven te kijken.

Yuri glimlachte. "Ik heb het liever op een boterham..." zei hij kalm. "Veel gezonder..." mompelde hij verder. Hij at rustig door. Met kalme blik at Yuri verder en niet veel later was ook zijn bord zo goed als leeg. Hij zette beide platen op het karretje dat binnen was gereden. "Omdat ik nog een plek had als je niet wist waar je kon overnachten.." zei hij kalm. Hij keek haar aan en gaf haar een kusje op haar voorhoofd. Hij streek met een hand over haar zij en bleef dicht tegen haar aan zitten. "Wil je dat nooit meer doen?" zei hij kalm. "Mij zo beangstigen..." zei hij kalm en gaf haar nog een kusje.

(sorry inspiloos. Daarom reageerde ik ook laat omdat ik niet wist wat ik moest posten.)

Yumi grinnikte, 'Nooit gegeten patat op een boterham' zei ze grijnzend, ze keek hoe de 2 borden op het karretje waren gezet, niet veel later kwam een zuxter ze op halen. "Omdat ik nog een plek had als je niet wist waar je kon overnachten.." Yumi bloosde lichtjes, ze keek hem aan, ''Als je wil dat ik met je mee ga moet je het gewoon zeggen'' zei ze met een warme glimlach. ze voelde een kus op haar voorhoofd en ze glimlachtte even ze drukte een kus op zijn mond en kneep zachtjes in zijn hand. 'Weetje... Ik heb het gevoel dat ik je al jaren ken en al jaren bij je ben, best raar' zei ze met een glimlachje. ze luisterde naar de rest wat hij zij en glimlachtte, ''Ik kan het je moeilijk beloven maar ik beloof wel dat ik altijd bij je zal zijn en altijd naar je terug kom'' zei ze liefjes. ''Ik zou niet zonder je kunnen'' zei ze met een blos op haar wangen en glimlachtte even. Ze drukte een kus op zijn wang. ''Ik moet hier eigelijk een dag blijven voor controlle maar we kunnen weg glippen' zei ze met een grijnsje en legde haar hoofd op zijn borst, ''Dan mag jij zeggen waar we heen gaan'' zei ze met een glimlachje en drukte haar lippen op de zijne die ze lang vast hield.

(Geef niet Btw op die site van jouw heb ik ook gepost )

Yuri keek kalm naar Yumi en hoorde haar woorden. Hij keek haar even aan. "Niet in die zin. Ik eet liever een boterham..." zei hij kalm en grinnikte. "Dat zou kunnen, maar raadselachtig zijn is veel leuker..." zei hij plagend en gaf een kusje op haar wang. "Dat gevoel heb ik niet precies. Ik heb het gevoel dat ik je nog niet lang ken, maar enorm lang bij je wil blijven..." zei hij kalm en gaf haar een kusje. "En ik zal altijd naar jou terug keren..." zei Mudly en keek naar haar. Hij grijnsde bij haar idee. "Lijkt me niet zo'n slecht idee eerlijk gezegd..." zei hij kalm en bleef haar terug kussen. Ineens haalde hij zijn mond van de hare. Pakte een papiertje en schreef er wat op en pakte toen de arm van Yumi vast. Kom..." zei hij kalm.

Yumi glimlachtte breed, het was een raar idee, dat ze zich totaal aan hem overgaf. Maar toch gebeurde het, ze liet zich door hem leiden. Ze was benieuwd naar het leven met Yuri, zou het leven leuker maken? Ja dat wist ze zeker. Maar makkelijker? Dat wist ze dus echter niet. Yumi had best veel mannelijke vijanden gemaakt in haar werkjaren, ze had veel ervaring op gedaan over het mannelijke geslacht. Alleen de mannen die zij kende wilde maar 2 spelletjes spelen, het liefdes spelletje en het moord spelletje meestal in die volg orde. Ze hoopte niet dat Yuri zo in elkaar zo zitten maar hoelanger ze bij hem was hoe gekker die theorie werd. Yuri was niet zo van dat soort spelletjes of wel? het maakte haar niet meer uit. Ze stond op, ze had nog steeds de ziekenhuis kleding aan, ze beet eventjes op haar onderlip maar kleedde zich snel om in haar eigen kleding. Hopelijk zo Yuri het niet erg vinden. Ze pakte zijn hand weer. ''Klaar'' zei ze met een grijnsje. Ze liet zich mee leiden door hem door het ziekenhuis.